Sonde

Gepubliceerd op 9 april 2019 om 18:36

Zoals ik al schreef moest gisteren de sonde vervangen worden. En dat is opmerkelijk, want de sonde heeft er nog nooit zo lang ingezeten. Maar wat moet, dat moet. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

Om 17.30 drong het dan echt bij Noor door dat ze er niet onderuit kwam. De deurbel. En werkelijk, je kan je kind er zo goed mogelijk op voorbereiden, als het moment er dan eindelijk is, is er paniek. Paniek 2.0

Ik, als ervaringsdeskundige, weet dat het uithalen en inbrengen van een sonde heel snel kan gaan. Zeg, binnen 10 minuten. (en dan hou ik het nog ruim aan). Maar mensen, de paniek, het trillen, het hyperventileren, het schreeuwen, de tranen gaan je door merg en been. En je kan niks doen. Behalve zelf heel hard huilen (uiteraard buiten het zicht). En toegegeven, dat heb ik de 1.5 uur die het duurde ook gedaan. 

Uiteindelijk moest Rolf zelfs haar handen vasthouden en werd bijna gedwongen de sonde er ingebracht. Ik zeg bijna, omdat Noor uiteindelijk zelf de regie heeft. 

Respect voor de mensen van de kinderthuiszorg, die zo rustig blijven en zo geduldig zijn (tot op zekere hoogte). 

Eenmaal erin is het ook goed en dat weet Noor ook, maar leg een kind in paniek maar eens uit dat ze moet ontspannen en dat het dan makkelijker gaat.

Dan vindt ze het prachtig om te testen of de sonde goed zit. Dus nog wat extra, vrij geconcentreerde, ranja drinken. Dan moet je wat maagsap opzuigen. Als het roze kleurt weet je al bijna genoeg, maar goed. Dan mag Noor wat van het maagsap op het ph stripje spuiten en de kleur controleren via het voorbeeld. Nou prima, 2.5. De sonde zit precies goed. 

Ze mag weer een sticker uitzoeken voor op haar afsprakenkaart. 

Nu maar hopen en bidden dat hij er weer zo lang in blijft zitten. Echter zit er weer een zware chemo aan te komen donderdag.

(daarom moest ze vanmorgen ook nog bloedprikken, zodat het PMC de bloedwaardes heeft voor die tijd)

Dat is dubbel balen. Want vrijdag wordt een dag van spugen en ellendig voelen en laat dan net de Koningsspelen zijn.

Weer een fijne dag die ze moet missen. Maar kanker houdt geen rekening met de Koningsspelen, verjaardagen, Schoolreisjes, avond4daagse, sinterklaas of kerst. Dat gaat onverminderd door. Of je wil of niet. 

 

En ja, daar mag je best om huilen.

 

Tot zover #teamNoor

 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Diet de Ridder
5 jaar geleden

lieve allemaal, gelukkig, die zit er toch maar weer in, en dat huilen..... dat moet eigenlijk, anders houd je het niet vol. En nu moedig op naar donderdag heel veel sterkte, en ga met God want Hij is bij je , overal, op al jullie wegen. wil je nog een paar jaargangen ROOTS hebben? zeg het maar. lieve groeten van ons, Diet.