Een goede week

Zoals ik vorige week al schreef keken we uit naar de 65e verjaardag van mijn moeder. Zondag 31 maart.

Maar eerst ging Rolf nog even 2 dagen knallen bij Snollebollekes in het Gelredome. En dus heeft Noor er een mooie warme muts bij. (zie foto)

De verjaardag van mijn moeder was gezellig, feestelijk, lekker en gevierd met fijne mensen. 

Noor had het fantastisch naar haar zin, samen met haar vriendinnetje en haar achternichtje.

Ze heeft het goed volgehouden die schat, maar om half 8 was haar pijpje leeg en ging Rolf met haar alvast naar huis.

Het was een geslaagde dag.

Maandag begint dan weer een nieuwe week. Klaar om naar school te gaan en toen plots.....verloor ze voor even alle gevoel in haar benen. En daar lag ze languit op de stoep. Broek kapot, knie kapot en een huilende Noor.

Gelijk met het ziekenhuis gemaild. Het had geen direct verband met de vincristine, maar je gaat toch nadenken. Er zit immers iets extra's in haar hoofd wat er niet hoort te zitten. 

Maar ze stond dapper op en is de dag goed doorgekomen. Thuis. 

Op dinsdag ging ze naar school, maar we willen het risico niet lopen dat ze op school van de trap valt en sindsdien gaat ze met de lift naar boven en naar beneden. Soit. Die mogelijkheid is er en daar maken we dankbaar gebruik van.

Op woensdag, donderdag en vrijdag ging ze ook naar school.

Dat is 4 dagen op een rij en dat is nog niet voorgekomen sinds de diagnose. Ze was blij, spraakzaam en minder mopperig.

Dat maakt het dus een goede week. 

Wat wel opvalt is dat ze in conditie erg achteruit gaat. Naar school fietsen, daar moeten we wat meer tijd voor uittrekken. Ze is heel snel vermoeid en ze verliest spierkracht. Maar die 'kleine' flikt het toch maar steeds.

En het belangrijkste: ze zei dat het op school weer was zoals was. 'Ik heb weer gelachen'.  Als je dat hoort, vallen er wel wat traantjes bij mij. En zo vallen er veel tranen, maar we vechten door. Voor Noor, voor onszelf.

A.s. Maandag wordt haar sonde vervangen. Dat zal ook wat tranen en strijd opleveren.

Aankomende dinsdag weer bloedprikken en a.s. donderdag weer een zware chemo. We zetten onze schouders eronder en accepteren dat ze daar ontzettend ziek van is voor een paar dagen, maar weten nu ook dat ze weer 3 weken heeft om te herstellen om in die tijd weer te lachen op school.

Als laatste wil ik weer iedereen bedanken voor de kaartjes, knuffels, bezoekjes en gebeden.

Tot zover #TeamNoor