Lang niet van ons laten horen. Niet zo gek, want Noor heeft deze weken het goed gehad. Ze speelde, lachte en genoot van de vakantie.
Afgelopen woensdag moesten we ons in Zwolle melden voor bloedonderzoek. Ze kreeg een vingerprik. Dat bloedde zo heftig dat ik er al geen goed gevoel over had. Ze had zelfs een bloedspoor achtergelaten in de RonaldMcDonald huiskamer.
Inmiddels ben je dan zelf al zover dat je weet dat dat geen goede voorbode is. Trombo's laag waarschijnlijk. Verder verwachtte ik ook niet veel van het hb.
Na een uur hadden we een gesprek met de kinderarts. Die vertelde ons dat het lab gelijk al had gebeld omdat haar hb verontrustend laag is. Een bloedtransfusie dus.
Noor was intens verdrietig, ook omdat ze weet wat haar te wachten staat.
De arts gaf haar de keuze. Of nu een transfusie die een dag duurt, of nu nog extra bloed afnemen en de dag erop terugkomen. Dan zou het bloed klaarliggen en zouden we maar een halve dag kwijt zijn. Noor koos ervoor om nog eens bloed af te nemen en de volgende dag om 09.00 uur klaar te staan voor de transfusie.
Het is zo fijn om te merken dat ze Noor echt haar eigen regie laten behouden en dat ze daar begrip voor hebben. Chapeau voor alle artsen, verpleegkundigen en pedagogisch medewerkers.
De volgende dag waren we om 09.00 uur present. Ze mocht gelijk naar de zaal, maar het aanprikken van de pac moest nog gebeuren. Gelukkig was daar Els, een van de pedagogisch medewerkers. Zij zal Noor helpen afleiden van het aanprikken.
Helaas raakte Noor helemaal overstuur tot spugen aan toe. Wat stress al niet met je kan doen.
Eenmaal aangeprikt was het ook goed. Duurt even, maar dan heb je ook wat.
Om 09.30 werd het bloed aangehangen. En dan is het wachten. Gelukkig duurde het ditmaal maar 3 uur voor het doorlopen en een half uur spoelen. Echter haar temperatuur liep steeds verder op. Ik voelde de bui al hangen. Ik had wel een koffer mee, maar niet met kleren of i.d. Gelukkig bij de laatste check daalde deze naar 37.9 en waren we vrij om naar huis te gaan.
6 kralen verder namen we afscheid.
En nu is ze overwegend goed. Ze heeft weer gespeeld en vermaakt zich. Heerlijk om weer zo'n levendig meisje te zien.
Morgen gaan we naar Apeldoorn om pruiken te passen. Ook weer zo'n ding. Noor heeft er wel zin in. 'Dan zien ze iig dat ik een meisje ben.'
En voor de rest gaan we intens genieten van de laatste week vakantie. En op naar 10 mei voor een oogonderzoek, een gehooronderzoek en de volgende chemo.
Tot zover, #teamNoor
Reactie plaatsen
Reacties
Hoi Noor en fam .
Fijn dat het de laatste weken goed gaat, ondanks de bloedtransfusie . En dat ze mee kon op de lampionwagen van de buurt was leuk en fijn om te zien dat ze dan geniet . Wens jullie de komende week ook zoveel plezier en geluk
wat een mooie foto's en fijn om dit allemaal te horen. wat een dapper kind is Noor, en jullie, jullie ook, door alles heen. Lieve groeten. Diet.
Fijn om weer wat te horen noor wat ben je toch een kanjer en wat staat die hoedjou leuk denk aan jullie en een liev e groet super team😘😘😘