Het is maandag. Terwijl ik elk uur van de nacht heb meegemaakt, met als bonus dus ook de maansverduistering (heus koud in je pyjama'tje), hebben Rolf en Noor redelijk goed geslapen.
Ik begreep dat het vanmorgen en het eerste deel van de middag een drukte van jewelste was. Artsen, diëtiste, verpleegkundigen.
Er werd weer contact gelegd met Utrecht over de antibiotica, bloedwaardes en algehele toestand. In principe moet ze toch donderdag weer naar het PMC voor de chemo.
Met een klein beetje geluk hoeven we de resultaten van de bloedkweek niet af te wachten en mogen we morgen in de loop van de dag naar huis, maar dat dacht ik zaterdag ook en dat viel ook tegen.
In principe hebben we ook al tegen elkaar gezegd dat we het niet erg zouden vinden om hier tot en met donderdag te blijven voor de chemo of morgen de overstap naar Utrecht te maken.
Maar goed, aangezien het verblijven in ziekenhuizen mij niet goed afgaat. (lees: ik loop tegen de muren op) Doe ik dan maar waar ik wel goed in ben.
Ik maak de munchies klaar.
Dat betekend eten om op te warmen hier op de afdeling en broodjes voor overdag. Meloen voor de freule en wat drinken. Zo voelt het toch nog nuttig.
En met dank aan mijn oom kwamen ik en mijn moeder veilig in Zwolle terecht.
Tot zover,
Reactie plaatsen
Reacties
de vorige keer kwam mijn antwoord over zag ik . Al doende. Sterkte en maak maar lekkere broodjes . knuffel en liefs voor Noor.
Wat een prachtige deken heeft noor!
Mooi he. Het is een berendeken/troostdeken van stichtingberendekens.nl
Ik weet niet wie ons daar voor heeft aangemeld, maar hij heeft zijn werk al prima gedaan.