studiedag is slaapdag. Niks studeren dus.

Gisteren had Noor vrij i.v.m. een studiedag van de leerkrachten. Wat had ik graag meegewild. Ik had die Scherders graag aan de tand gevoeld, aangezien hij toch alles weet van de hersenen. 

Ze heeft merendeels op bed gelegen. Had best een goede dag. Volgens mij heeft ze zich prima vermaakt in de bff app en 's middags heeft ze met Rolf nog extreem bankieren gespeeld.

Vandaag mochten we weer naar Utrecht. Een gesprekje met de verpleegkundig specialist. De psycholoog sloot nog aan, maar Noor had nergens zin in. Ze moest huilen en spugen. Dus dat ging niet door.

Gelukkig was de chemo al aangevraagd en hoefden we de bloeduitslagen niet af te wachten wat er in resulteert dat we nu al weer thuis zijn.

Het aanprikken ging wat moeizaam, maar toen dat eenmaal lukte was het bloed ook zo afgenomen en kon gelijk de vincristine erin. En zo stonden we weer buiten. Eerst nog naar het stiltecentrum en daarna naar stichting haarwensen. Noor heeft een stoere muts uitgezocht. Met het koude weer in het vooruitzicht leek ons dat geen overbodige luxe op haar ietwat kale koppie.

De beer van Dean ging mee als troost.

Gisteren werd een zorgenvriendje bezorgd. Met dank aan Irma.

Bij thuiskomst troffen we nog een fijne verrassing. Dank aan Diana en Marcus. 

We proberen onze benen er onder te houden. Dat gaat op en af. Morgen gaat Rolf weer aan het werk. Dat moet immers ook gewoon doorgaan. 

Nog even een verzoek aan iedereen die op bezoek wil komen. Heel leuk, maar mocht je erg verkouden zijn, geef het dan even aan. 

Tot zover vandaag.