2e chemo

Even een update van gisteren.

We  hadden een aantal afspraken staan. Iets met een psycholoog, meten en wegen, aanprikken van de port-a-cath, bloedafname, gesprek met de oncoloog en wat check-ups w.b. haar darmen, klieren etc. Daarna de chemo.

Maar voor dit alles moeten we even langs de Scapino (nee, ik krijg hier geen geld voor ;-)) om nieuwe sloffen te halen. Resultaat zie je in de collage hieronder. Het zijn alpaca's by the way. Geen lama's. Dat u het even weet!

Maar goed. Noor was gelukkig aangekomen. Ruim een kilo sinds afgelopen zaterdag. Heel netjes dus.

Het aanprikken van de port-a-cath was even spannend en veroorzaakte wat traantjes, maar gelukkig is daar papa tegen wie ze kan aanleunen. Zo'n vader/dochter dingetje. U kent het. Waar moeders alleen maar jaloers op kunnen zijn.

Dus kraaltje verdient. Yay!

Gesprek met de arts was ok. Vanaf de 17e kunnen we de vinchristine injecties (dus als er geen infuus bij is) w.s. in de Isala krijgen. Dat scheelt een hoop reistijd. Niet dat we dat er niet voor over hebben, maar u snapt het wel. 

Het heet het shared care centre. Daar zijn er een aantal van in Nederland. Gelukkig in Zwolle dus ook.

En toen de injecties. En klaar was het eigenlijk. Het checken van haar geboortedatum en scannen van de streepjescode op de chemo injecties duurt feitelijk langer dan de injecties toedienen. Maar zoals ze zeggen: 'Better safe, than sorry'.  2e kraaltje verdient.

Het 3e kraaltje kreeg ze voor het verwijderen van de pleister en lijn. 

Super gedaan Noor. Lekker naar huis. We waren mooi op tijd. Er stond ons nog een feestje te wachten van mijn oom en tante die 50 jaar getrouwd zijn. 

Even checken hoe ze reageert op de chemo, maar dat leek prima. 

Het was een fijne avond met lekker eten en leuke mensen.

Tot bij Noor de spanning wat te veel werd en we iets eerder naar huis gingen. Maar dat geeft niks.

Wat wij leren van deze situatie is dat we meebewegen met Noor. Hoe zij zich voelt, wat ze wil. Met grenzen uiteraard. Je kan dan wel kanker hebben, maar dat betekent niet dat alles maar zo mag en kan. 

Vandaag moeten Rolf en ik nog een belangrijke beslissing nemen. Meer nieuws volgt daarover later. 

En.......we gaan iets leuks doen. Wat.......? Dat lezen jullie later.

Fijne dag gewenst. 

p.s. op de foto ziet u Noor in de Armin van Buren muziekkamer, de alapaca slof (dus niet de lama), Rolf die denkt dat hij Armin is, en Noor die stiekem niet op het feestje is.