Om 19.00 waren weer thuis na een intensieve dag. Of eerlijk gezegd een dag dat veelal bestond uit wachten.
Na het meten en wegen, bloedruk, hart en longen luisteren werd Noor om iets voor tweeën opgehaald voor de operatie. Die duurde ongeveer 40 minuten.
Rolf bleef bij haar met het inslapen en ik zou er zijn op de recovery. Ze lag nog heerlijk te slapen toen ik bij haar aan het bed ging zitten.
Na 10 minuten werd ze wakker. Ze had al gelijk veel praatjes.
Verpleegkunduge Frits praatte me even bij over hoe de operatie was verlopen en wat ze haar aan medicatie hadden gegeven. Noor moest aangeven met een smily hoeveel pijn ze had. Te veel, dus wat morfine bijgespoten.
Intussen kreeg ze een ijsje. Na ongeveer een kwartier weer de vraag hoeveel pijn ze had. Die was hoger, dus nog een shot morfine. Daar doezelde ze lekker van weg. En verwarde ze tot 4x toe een dromedaris met een kameleon 😀 Het ijsje viel niet goed en die heeft ze dus ook netjes in het bakje uitgebraakt om vervolgens weer in slaap te vallen.
Om 16.10 mocht ze terug naar de behandelafdeling.
Daar kreeg ze gelijk de injectie met Vinchristine om vervolgens de carboplatin (chemo) via het infuus te krijgen.
(Intussen heeft ze samen met de verpleegkundige een begin gemaakt met de kralenketting.)
Dat verliep soepel en om 18.00 uur waren we klaar om te vertrekken.
Thuis ook weer spugen en ze ligt nu net op bed.
Ze heeft nog erg veel pijn.
Tot zover.
Reactie plaatsen
Reacties